شارلاتانیسم

سلام علیکم

چهارشنبه تون بخیر و شادی بگذره انشالله. خوبین؟ سلامتین؟ از ویروسهای تغییر فصل جان سالم بدر بردین یا دچارش شدین؟

امروز میخوام در مورد پدیده رو به رشد شارلاتانیسم براتون بگم. قضیه از اینجا شروع شد که دیروز فهمیدم یکی از همکارها مرخصی یه ساله گرفته بره استرالیا دکترا بخونه. سالهای بعد هم مرخصیشو تمدید میکنه. تو نامه درخواستش هم درمورد انتقال دانش و تکنولوژی و ضرورت این مسئله نوشته بود. تو این مدتی که من اینجا بودم این پسر تو هیچ جلسه ای شرکت نکرد مگراینکه رییس مجموعه هم میومد، هیچ کاری نکرد مگر اینکه تو بوق و کرنا کنه و چندبرابر بزرگتر جلوه بده. کارهای بقیه رو به اسم خودش نوشت و به لطف ابوی محترم هم کارهای استخدامش جور شد (علیرغم ممنوعیت استخدام در تهران) هم تو تمام جلسات و پشت سرش ازش تعریف میکردن و حرص ادمایی که واقعا کار میکردن و دیده نمیشدن درمیومد. 

تو آرایشگاه رفتم خانومی میخواست موهاش هایلایت استخونی بشه و نتیجه اش صورتی بود. آرایشگر و همکارانش اصرار داشتند این رنگ بژ هست و خیلی هم عالی دراومده. استخونی رو موهات درنیومد چون موهات مشکل داره و رنگ باز نکرده و بیشتر بمونه میسوزه. علیرغم تلاشهای مشتری در اثبات اشتباه اونا بالاخره  مجبور شد کل پول رو هم بده و بره. وقتی پشت سرش میگفتن خسیسه و میخواد پول نده خوشگل بشه و موهاش مشکل داره و... .

تو صف وایسادی نوبتت میشه یکی از راه میرسه و جاتو میگیره بهش تذکر میدی که ته صف اونجاست و با صدای بلند و قیافه حق بجانب دعوات میکنه که" اینهمه میلیاردی حقتونو خوردن صداتون درنمیاد سر یه صندلی تاکسی بحث میکنین؟ مردم وحشی شدن و منتظرن دعواکنن. اعصاب ما رو هم خرد میکنن." همینطور با بهت نگاه میکنی و نمیدونی چی بهش بگی. اون از صبح تا شب دعوا میکنه و به این داد زدنا عادت داره و انرژی ازش نمیگیره اما من اگه بخوام ادامه بدم تا چندروز ذهنم درگیرشه. آیا ارزششو داره؟ 

راننده تاکسی مسیر ونک صادقیه که کرایه اش ۱۹۰۰ تومنه و ۲۰۰۰ تومن میگیره و صدتومنی نداره، اما راننده تاکسی مسیر ونک پل ستارخان کرایه اش ۲۱۰۰ تومنه و صدتومنی طلب میکنه. خب داداش من، همکارت صدتومنی پس نمیده که من به تو بدم. 

از قشر تحصیلکرده تا قشر زحمت کش همه شارلاتان شدن خداروشکر. اگه مسابقات المپیک شارلاتانیسم میذاشتن بی شک ایران جزء مدال آوران بود. 

به نظرتون غیر از بیخیال شدن موضوع ، چه کار میشه کرد که مورد تبعیض و تضییع حق قرار نگیریم. من معتقدم مظلوم هم بقدر ظالم مقصره که شرایط بد رو پذیرفته و چیزی نگفته، لذا بدتر هم سرش میاد. کتابی در این زمینه میشناسین که رو شخصیت کار کنه که آدم چطور نه گرگ باشه نه بره؟